LaRecherche.it
Scrivi un commento
al testo di Lorenzo Giuliano
|
||||||
Mmiez ‘a ‘nu mantiello niro niro, sulo cu ll’uocchie ‘a fore, arravugliata, mme venette a truvà, dint’ ‘a nuttata, ‘a Morte. Tre vote, tuzzuliaie a la porta: Chi è? – io dicette. - Songo io - respunnette - …. ‘a Morte - faciteme trasì! - Che… che… che vulite? – V’aggio venuto a piglià! … Vuje, vuje, site nu certo Tore d’ ‘a Sanità? Ccà, aggia trasì! - Si … ma, ma i’ songo ancora giovane e … tengo tanta cose ‘a fa’: tengo ‘na mugliera e ‘nu figlio da sistemà! ‘A salute nun me manca e… scusate, io, vulesse, ancora campà! Poco luntano ‘a ccà, nce sta ‘nu vicchiariello, ‘e nuvant’anne, puveriello, è sulo sulo… abbandunato, ‘u cuorpo sujo, è tutt’addelurato, se more ‘e famma… nun tene ‘a magnà. Cu ‘a cape, nun arraggiona cchiù pe ‘a sufferenza. E chi sa quanta vote ha ppriato a Ddio: “ Facitem’ ‘a grazzia, faciteme murì, nun saccio cchiù, comme ve l’aggia di’ … Nisciuno cchiù mme penza, ‘a ggente, è tutta quanta ndifferente”. …Signora Morte … llà, avita ì! Sentite a mme, comme ve l’aggia fa capì? lassateme sta… faciteme campà! …songo ancora giovane e … tengo tanta cose ‘a fa: tengo ‘na mugliera e ‘nu figlio da sistemà! - Nonzignore, nonzignore, nun ve pozzo accuntentà, Dio, accussì mm’ha cumannato e a lu posto vuosto, non mme pozzo purtà a n’ato, vuje, mme capite? Nun ‘o pozzo disubbidì! Perciò, mio caro Tore, faciteve curaggio, ve n’avita venì! - Senza responnere cchiù manco ‘na parola, me mettette a correre e cchiù fujevo e cchiù chella s’abbicenava, anfina a quanno mme fuje ncuollo e ‘a forza mme mancava. Ma, io, io nun vuleva murì e alluccava alluccava… nun ce ‘a facette cchiù e… mme scetaje. Che dulore mme sentette nfronta e cu ‘a mano mme tuccaje e che bello vuozzo, ncape, mme truvaje! Era caduto da ‘u lietto, ma era felice e sapite pecchè? Pecchè … è ‘nu fattariello che ancora mo’ ve pozzo dice!
Avvolta in un mantello nero nero, / dal quale si vedevano solo gli occhi, / mi venne a trovare, nella nottata / la Morte. / Tre volte, bussò alla porta: / Chi è? – io dissi. / - Sono io – rispose - … la Morte, fatemi entrare! – / Che… che… volete? – Sono venuto a prendervi! / … Voi, voi, siete un certo Tore della Sanità? Qua, devo entrare! - / Si… ma, ma io sono ancora giovane e… ho tante cose da fare: / ho una moglie e un figlio da sistemare! /La salute non mi manca e… scusate, / io, vorrei, ancora, campare! / Poco lontano da qui, c’e un vecchietto, / di novant’anni, poveretto. / È solo solo… abbandonato, / il suo corpo è tutto addolorato / si muore di fame… non ha da mangiare. / Con la testa, non ragiona più per la sofferenza. / E chi sa quante volte ha pregato Dio: / “fatemi la grazia, fatemi morire, / non so più, come ve lo devo dire… / nessuno più mi pensa, / la gente, è tutta indifferente”. / … Signora Morte … là dovete andare! / Sentite a me, come ve lo devo far capire? / Lasciatemi stare… fatemi campare! / … sono ancora giovane e … ho tante cose da fare: / ho una moglie e un figlio da sistemare! / - No signore, no signore, / Non vi posso accontentare, / Dio, così mi ha comandato / e al posto vostro, non mi posso portare un altro. / Voi, mi capite? Non lo posso disubbidire! / Perciò, mio caro Tore, ve ne dovete venire! – / Senza rispondere più neanche una parola, / Mi misi a correre e più correvo e più quella si avvicinava, / fino a quando mi fu addosso e la forza mi mancava. / Ma, io, io non volevo morire e gridavo gridavo… / Non ce la feci più e… mi svegliai. / Che dolore mi sentii alla fronte e con la mano mi toccai / e che bel bernoccolo, alla testa, mi trovai! / Ero caduto dal letto, ma ero felice / e sapete perché? / Perché …. È un fatterello che ancora ora vi posso dire!
|
|